"ما به حملات هوایی عادت کرده‌ایم": در ادلب، یک سوری، جنگ دیگری از روسیه را در تصاویر مستند می‌کند

یک گزارش که در 20 جون 2022 توسط سازمان غیردولتی سوریه برای عدالت و پاسخگویی (SJAC) یک سازمان مستقر در واشنگتن دی سی با تحلیلگران اروپایی و آمریکایی که در زمینه مسائل سوریه کار می‌کنند، نشان می‌دهد که روسیه ده‌ها حمله هوایی عمدی را انجام داده است که در آن غیرنظامیان و امدادگران در شمال غربی سوریه را از سال 2013 هدف قرار داده است. یک تاکتیک نظامی مشابه با استفاده از مهمات مرگبار و غیرقانونی، که روسیه در حمله خود به اوکراین نیز از مارس 2022 به آن ادامه داده است. 

این گزارش از طریق ویدئو منبع باز و شواهد ماهواره‌ای، در گزارش مستند 58 "حملات دوگانه" مستند شده است.  "حملات دوگانه" در دو مرحله انجام می‌شود: یک موشک زمین به زمین در یک منطقه معین پرتاب می‌شود که منجر به فروپاشی، وحشت عمومی، شاید جراحات و بسیج تیم‌های نجات می‌شود. هنگامی که جمعیت در مناطق بحرانی متمرکز می‌شود، دومین حمله، این بار هوایی، در همان مکان صورت می‌گیرد و صدها غیرنظامی و نیروهای امدادی را می‌کشد. 

این حملات به صورت رایج توسط نیروهای هوایی روسیه در خارج از مناطق تحت کنترل رژیم سوریه انجام شده است. آخرین حمله از این نوع به 22 جون 2022 بر می‌گردد و در ادلب در شمال غرب سوریه 7 نفر از جمله 5 کودک کشته و 13 نفر که همگی غیرنظامی بودند زخمی شدند. 

نویسنده این گزارش محمد عبدالله، مدیر اجرایی مرکز سوریه برای عدالت و پاسخگویی، با تماس تحریریه ناظران فرانس 24، تصریح می‌کند: 

هدف قرار دادن جمعیت غیرنظامی و کارکنان گروه‌های بشردوستانه تاکتیک اصلی روسیه در سوریه است: بمباران مدارس، بیمارستان‌های صحرایی، و قطع برق و آب راه‌هایی برای به حداکثر رساندن جمعیت است. 

حملات اهداف روسیه بسیار مخرب‌تر از حملات رژیم سوریه است، زیرا هواپیماهای روسی علاوه بر اصابت به دقیق‌تر، به موشک‌هایی با قدرت انهدام بزرگتر نیز مجهز هستند. آن‌ها همچنین تنها کسانی هستند که به لطف دوربین‌ها و حس‌گرهای حرارتی خود قادر به انجام حملات شبانه هستند، همان‌طور که در حلب، ادلب یا دوما دیده‌ایم. 

در سال 2018، نزدیک به یک میلیون سوری به استان ادلب نقل مکان کردند تا از مناطق دیگر متاثر از حملات دوگانه فرار کنند. بر اساس گزارش دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (Ocha) ، کمی بیش از 1.6 میلیون نفر که امروز در ادلب زندگی می کنند، آواره داخلی به شمار می‌روند که نیمی از ساکنان این استان را تشکیل می‌دهند. در مجموع، این کشور در سال 2022 نزدیک به 6.7 میلیون آواره داخلی دارد که بالاترین رقم در جهان است. 

"از یک طرف مرزهای بسته ترکیه و در طرف دیگر حملات رژیم سوریه و روسیه" 

ناظر ما، محمد م. (نام او برای امنیتش تغییر کرده است)، 27 ساله، شاهد مستقیم این حملات است. او در شهر کوچک البرا در حدود سی کیلومتری جنوب شهر ادلب مرکز استان زندگی می‌کند. او از پایان سال 2020 زندگی روزمره خود، در منطقه جبل زاویه که همراه با حملات هوایی روسیه است در شبکه‌های اجتماعی ثبت می‌کند. او به ما گفت که این حملات گاهی تا ده حمله در روز می‌رسد. 

در صبح روز 9 اگوست، حملات «دوگانه» روسیه و سوریه، حدود  100 فروند موشک را در شهرهای استان ما پرتاب کردند، بدون این که تلفاتی به همراه داشته باشد. 

البرا در 20 جولای توسط حملات «دوگانه» شدید بمباران شد و بسیاری از غیرنظامیان مجروح شدند. تقریباً کل شهر ویران شده است. 

حملات هوایی هرگز به روستاهای جنوب ادلب، به ویژه در اطراف جبل زاویه متوقف نشد. این موشک‌ها شب و روز در زمان‌های مختلف حمله می‌کنند. 

ما جایی برای رفتن نداریم: یک طرف مرزهای ترکیه بسته است، در طرف دیگر حملات رژیم سوریه و روسیه. مردم راه‌حلی ندارند ما چاره‌ای نداریم جز این‌که: یا در اردوگاه آوارگان در چادر زندگی کنیم یا در روستاهایی زندگی کنیم که هر لحظه خطر بمباران شدن در آن‌ها وجود دارد. 

خانه ما حدود دو سال پیش در اثر بمباران روسیه ویر‌ان شد. امروز خودم با خانواده‌ام در خانه‌ای متروک زندگی می‌کنم. ما در تنها اتاق قابل سکونت خانه‌ای زندگی می‌کنیم که به طور کامل سوخته است. 

من خودم را در چند کیلومتری منطقه هدف می‌بینم، جایی که نیروهای روسیه، ایران و سوریه و همچنین شبه نظامیان طرفدار رژیم سوریه بیداد می‌کنند و مناطق اطراف را بمباران می‌کنند. 

محمد م، یک دختر 3 ساله دارد که اغلب در تصاویری که برای سردبیر ارسال می‌کند در کنار او ظاهر می‌شود، اما می‌خواهد چهره او نشان داده نشود. 

در یک ویدیوی 18 ثانیه‌ای که ماه گذشته در شهر زادگاهش البرا فیلم‌برداری شده است، محمد روبه‌روی دوربین می‌ایستد، دخترش در آغوش‌اش و پشت‌اش به چشم‌انداز طبیعی که در پس‌زمینه گسترده شده است. 

صدای شلیک را می‌شنویم، سپس انفجاری را در دوردست می‌شنویم. محمد به دخترش می‌گوید «به دوربین نگاه کن» تا حواس او را از انفجار منحرف کند. اما دختر کوچکش انفجار را تماشا می‌کند و سپس توده ابر بزرگی از دود پخش می‌شود. 

دخترم دیگر به موج انفجار یا حملات اینچنینی واکنش نشان نمی‌دهد، اگرچه سعی می‌کنم از نظر ذهنی او را در برابر تأثیراتی که ممکن است داشته باشد محافظت کنم. همان روزی که او به دنیا آمد، بیمارستان بمباران شد، اما خوشبختانه او و مادرش سالم بیرون آمدند. متأسفانه ما سال‌هاست که به حملات هوایی عادت کرده‌ایم، یک بی‌تفاوتی عمومی وجود دارد. 

کمک‌های بشردوستانه به هیچ وجه کافی نیست، زیرا ادلب علاوه بر آوارگان همان منطقه، تعداد زیادی جمعیت آواره را نیز از سایر نقاط دریافت می‌کند. چندین اردوگاه در اطراف گذرگاه مرزی باب الحوا [گذرگاه فرامرزی بین سوریه و ترکیه که از طریق آن یک مسیر بشردوستانه توسط سازمان ملل متحد در سال 2021 ایجاد شد، یادداشت سردبیر.] که با آب و هوای شدید در  تابستان و زمستان، بدون آذوقه یا داروی کافی که مورد غفلت قرار گرفته است. 

در جولای 2022، روسیه تمدید مسیرهای بشردوستانه باب الحوا را که توسط سازمان ملل متحد و سازمان‌های بشردوستانه برای ارائه حمایت‌های پزشکی و بشردوستانه به اردوگاه‌ها و شهرهای ویران شده که در آن بسیاری از بیماری‌ها شیوع دارد، وتو کرد. پس از مذاکرات تحت شرایط روسیه، توافق شد که مسیر بشردوستانه باب الحوا تنها به مدت 6 ماه تمدید شود. 

"برای توجیه حملات، هیچ مدرکی ارائه نمی‌شود، رژیم فقط گزارش‌های کتبی را بدون هیچ داده‌ای بهانه می‌کند." 

در گزارشی که در اواخر سال 2021 منتشر شد، شبکه حقوق بشر سوریه (SNHR) دست‌کم 16 وتو از سوی روسیه در موافقت با رژیم بشار اسد، از جمله وتوی باز شدن گذرگاه مرزی باب الحوا و سلاح‌های شیمیایی که رژیم علیه شهروندانش استفاده می کند انجام داده است. به موازات آن، گزارش حاکی از آن است که روسیه تنها در سال 2021 کمتر از 145 حمله هوایی و 400 حمله انجام داده است که روستاها و زمین های کشاورزی متمرکز بر حومه ادلب و اطراف آن را هدف قرار داده است. 

فاضل عبدالغنی موسس SNHR است، او توضیح می‌دهد: 

فاضل عبدالغنی موسس SNHR است، او توضیح می‌دهد:«رژیم سوریه از کمک نظامی روسیه و همچنین از حمایت قانونی او از دید سازمان ملل متحد بهره می‌برد تا بدون پاسخگویی و بدون مجازات کامل بمباران کند. 

البته گاهی اوقات رهبران گروه‌های تندرو به شهرها نفوذ می‌کنند، اما در این مورد، رژیم سوریه و ارتش روسیه باید قبل از انجام حملات، مدرکی دال بر وجود عناصر تروریستی در آنجا ارائه دهند. 

این موضوع رعایت اصل انصاف در پرتو حقوق بین‌الملل و نسبت بین ابزارهای مورد استفاده و افراد یا نهادهای مورد نظر است: به عنوان مثال، اگر در یک حمله دو مرد داعش و همچنین 20 غیرنظامی کشته شوند، این نسبت درست نیست. اما هیچ مدرکی ارائه نمی‌شود، رژیم فقط گزارش‌های مکتوب را بدون هیچ داده‌ای، مثلاً هیچ تصویری از تانک یا سلاح گروه‌های تروریستی، بهانه این حملات قرار می‌دهد.