برگزاری کنکور در برف، وضعیتی معمول در افغانستان قربانی «تبعیض قومی»
چیزی که در تصویر می‌بینید تصاویر برگزاری آزمون کنکور در برف و سرما در منطقه دایکندی در مرکز افغانستان است، منطقه‌ای که بسیاری از باشندگان آن را قوم هزاره در افغانستان تشکیل می‌دهند. اگر گمان می‌کنید که برگزاری این چنینی این آزمون شیوه‌ای سخت‌گیرانه برای جلوگیری از انتقال کرونا بین داطلبین بوده است… اشتباه می‌کنید.
: منتشر شده در
مناطقی در افغانستان وجود دارند که زیرساخت‌های لازم برای برگزاری این آزمون در داخل یک ساختمان وجود ندارد، حتی صندلی لازم برای ارایه به داوطلبین وجود ندارد. به عقیده بسیاری از افغانستانی‌ها این وضعیت نتیجه سیاست تبعیض قومیتی دراز مدت در افغانستان است.
در حالی که فصل برگزاری کنکور در افغانستان هنوز فرا نرسیده است، اما در برخی از مناطق دورافتاده در این کشور این آزمون، به علت نبود امکانات و نیروی انسانی لازم، زودتر برگزار می‌شود.
جریانِ امتحان دانش آموزان لیسه‌ای میانه قل شهرستان_ ولایت دایکندی. پیام مهم این تصویر؛ نه گفتن به جهالت و نادانی است. آیا واقعا این ها با کسانی که به صورت "سهمیه" ای به دانشگاه ها راه پیدا می کنند برابر اند؟ حکومت کنونی تابلوی تبعیض قومی و قبیله ای است که هرگز فراموش نمی شود! pic.twitter.com/pmrayFkVaK
— Arif Rahmani (@arifrahmanii) March 6, 2021
«دولت فعلی نماد تبعیض قومی است، ما فراموش نمی‌کنیم»
آخرین تصاویری که از دایکندی منتشر شده، به تاریخ ششم مارچ برمی‌گردد که عارف رحیم نماینده مجلس افغانستان و عضو «جنبش روشنایی» آن را منتشر کرده است. اما این پدیده نه جدید است و نه نادر.
تصاویر شرکت‌کنندگان در کنکور که در بسیاری از موادر در فضای باز نشسته‌اند و در بسیاری از آنها حتی صندلی‌ای نیز ندارند، تصاویری است که هر ساله در افغانستان تکرار می‌شوند.
{{ scope.legend }}
© {{ scope.credits }}برای بسیاری از افغانستانی این وضعیت در کشوری که تنها از دولت امریکا طی ۱۸ سال گذشته بیش از ۱۳۷ میلیارد دلار کمک مالی برای بازسازی کشور دریافت کرده «غیرقابل فهم» است.
حسیب معترف یک کنشگر افغانستانی است او درباره این وضعیت در افغانستان می‌گوید:
امتحان کنکور باید با حضور نماینده‌ای از اداره ملی امتحانات که از کابل فرستاده می‌شود برگزار شود، آنها نیز تلاش می‌کنند آزمون به سرعت تمام شود. در مناطق مرکزی و شمال شرقی که بسیار کمتر از مناطق دیگر افغانستان توسعه یافته است، برگزاری آزمون دچار پیچیدگی می‌شود.
به شکل معمول داطلبین زیادی برای آزمون کنکور از مناطق دایکندی و بامیان در مرکز و تخار و بدخشان در شمال شرق کشور به محل برگزاری می‌آیند اما یا ساختمانی وجود ندارد که آنها را جا دهد یا برقی نیست که سالن را روشن کند و امتحان برگزار شود و حتی در مناطقی صندلی نیز وجود ندارد که داطلبین روی آنها بنشینند. بی‌شک شرایط آزمون برای همه یکسان نیست و تفاوت بزرگی بین فردی که در یک سالن مناسب روی صندلی نشسته با فردی که روی برف در سرما در حال پشت سر گذاشتن آزمون است وجود دارد.
متاسفانه این مناطق توسعه نیافته بیشتر در مناطق غیرپشتون هستند و دولت‌های افغانستان به خصوص دولت فعلی اشرف غنی توجهی به توسعه این مناطق نشان نمی‌دهند.
در حالی که پیشتر در بسیاری دیگر از مناطق افغانستان چنین مشکلاتی وجود داشت و اکنون حل شده اما این مناطق هیچ توسعه‌ای به خود ندیده‌اند. برای دهه‌هاست که هیچ چیز در این مناطق تغییر نیافته است و بسیاری از مردم خشمگین هستند و معتقدند سرمنشا همه این مشکلات تبعیض‌های قومیتی است.
به عنوان نمونه دولت غنی در سال ۲۰۱۶ پروژه انتقال برق به این مناطق را لغو کرد که منجر به تشکیل جنبش اعتراضی روشنایی شد.
بخش توسعه بودجه افغانستان سالانه بیش از ۱.۸ میلیارد دلار است که ۱۲ درصد آن باید صرف بخش آموزش و پرورش شود.
با این حال بر اساس گزارش «اداره عالی تفتیش» افغانستان، هیچ رد و اثری از هزینه‌کرد میلیون‌ها دلار از بودجه سالانه افغانستان وجود ندارد.
از دیگر سو دولت افغانستان در لیست کشورهای قربانی فساد مالی جزء بدترین‌ها به شمار می‌رود، دولت‌های افغانستان طی سال‌های گذشته در رتبه‌هایی بین ۱۶۵ تا ۱۸۰ در دنیا قرار گرفته‌اند.