همکاران پرستار مسیحی در پاکستان او را کتک زدند و به کفرگویی متهم کردند

یک ویدئو در توییتر در تاریخ ۲۹ ژانویه یک روز پس از حادثه منتشر شد که نشان می‌دهد پرسنل بیمارستان زنان و زایمان صبح‌راج در کراچی پاکستان، تابینا نظیر گل، پرستار ارشد بیمارستان را کتک می‌زنند.  پرستاری به صورت وی سیلی می‌زند و می‌گوید: "از اینجا برو." در حالی که صدایی در پس زمینه به نظیر گل می‌گوید که عذرخواهی کند. 

"تمام تلاشش را کرد تا خود را نجات دهد اما وقتی به دست آن‌ها افتاد، او را کتک زدند"

تحریریه ناظران فرانس ۲۴ با "فرانسیس"، کشیش محلی که نظیر گل را از طریق کارش می‌شناسد و کمی بعد از حادثه در بیمارستان کراچی حضور داشت، صحبت کرد. برای حفاظت از امنیت شخصی‌اش، نام او تغییر یافته است. 

تابیتا تنها به یک بیمار گفت که برای او دعا می‌کند چراکه بیمار در حال زایمان نخستین فرزندش بود. در این زمان همه چیز شروع شد- پرستارانی که آنجا بودند، به او حمله کردند. تمام تلاشش را کرد که خود را نجات دهد. او از یک اتفاق به اتاق دیگر می‌رفت و داخل یکی از اتاق‌ها در را قفل کرد اما آن‌ها از پنجره بالا رفتند تا در را باز کنند. هنگامیکه در را باز کردند از زنان خواستند که وارد شوند و او را کتک بزنند. آن‌ها او را از طبقه سوم روی پله‌ها پایین کشاندند.

در تعقیب نظیر گل، گروهی در بیمارستان کراچی از مردی که برای باز کردن قفل یکی از درهای داخل بیمارستان از پنجره آویزان شده است حمایت می‌کنند. این ویدئو در روزهای پس از حادثه در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد. 

نظیر گل در محاصره مهاجمانی است که دست کم دو نفر از آن‌ها برقع پوشیده‌اند. وی به متهم کنندگان پاسخ می‌دهد و می‌گوید که مسیحی است و علیه اسلام حرفی نزده است. این ویدئو در روزهای پس از حادثه در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد. 

کارکنان بیمارستان که نظیر گل را به کفرگویی متهم کرده‌اند، او را تحت فشار قرار دادند که برای "اعلام علنی مذهب خود" عذرخواهی کند. چراکه او به بیمار گفته بود که برایش دعا می‌کند و از عیسی مسیح می‌خواهد که او را شفا دهد. نظیر گل جلوی دوربین گفت که "هیچ چیزی نگفته" است و این "نقشه آن‌ها" است. این ویدئو در روزهای پس از حادثه در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد. 

فرانسیس به ناظران گفت که این حادثه "از قبل برنامه‌ریزی شده" بود و پس از چندین ماه تنش بین نظیر گل و همکاران مسلمان وی رخ داد که از نظیر گل خواسته بودند که کارش را ترک کند و به بیمارستان دیگری منتقل شود. وی تصریح کرد که این تنش به خاطر دین نظیر گل که مسیحی است ایجاد شد. او به بیماران می‌گفت که برای سلامتی آن‌ها دعا می‌کند. او در خارج از بیمارستان نیز یک خواننده انجیل بود. 

بیمارستان در جای پرتی قرار ندارد- درست در وسط یک محله [در کراچی] است. بنابراین وقتی او فریاد زد، خیلی‌ها به خیابان‌ آمدند و عده‌ای رفتند و پلیس را برای کمک خبر کردند و در نهایت او را نجات دادند و با خود بردند. در اداره پلیس آن‌ها چیزی مبنی بر کفرگویی پیدا نکردند و برای همین او را به خانه فرستادند. 

اما روز بعد، کارکنان بیمارستان و برخی از روحانیون به اداره پلیس رفتند و مدعی شدند که نظیر گل علیه پیامبر اسلام، محمد صحبت کرده است و پلیس را متقاعد کردند تا پرونده‌ای برای اتهام کفر گویی ایجاد شود.

 

طبق قانون مجازات پاکستان "اگر کسی با کلمات، نمایش آشکار یا هرگونه کنایه نام مقدس پیامبر اکرم اسلام، محمد را مورد هتاکی قرار دهد با مجازات مرگ روبرو می‌شود" یا مشمول جریمه نقدی خواهد شد. در هیچ یک از ویدئوهای مربوط به این حادثه که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است، نظیر گل حرفی درباره پیامبر نمی‌زند. 

تصویری از گزارش اولیه پلیس معروف به گزارش FIR که خانم نظیر گل را طبق بند ۲۹۵-سی قانون مجازات به کفرگویی متهم کرده است. طبق این گزارش، یک دانشجوی مامایی در بیمارستان صبح‌راج مدعی شده که نظیر گل گفته است "حضرت محمد پیامبر نبوده است" و او به مریضی با درد معده گفته است که "اگر از عیسی بخواهی، خوب می‌شوی".

طبق گفته اسد جمال، وکیل دادگستری در لاهور پاکستان ممکن است محتوای گزارش دستکاری شده باشد و شاکی حقایق را تغییر داده باشد که یک عمل معمول در موارد اتهامی کفرگویی است. 

"مردم تنها از کفر گویی برای اذیت دیگران و تسویه کردن کینه‌ها استفاده می‌کنند"

متاسفانه پرونده نظیر گل در پاکستان جایی که مردم -به ویژه اقلیت‌های مذهبی- اغلب تحت قوانین سختگیرانه توهین به مقدسات مورد هدف و آزار و اذیت قرار می‌گیرند بی‌سابقه نبوده است. 

این قوانین که از استعمار بریتانیا به ارث رسیده بود، در دهه ۱۹۸۰ توسط دولت نظامی ژنرال ضیاءالحق گسترش پیدا کرد. به ویژه اینکه بندهایی به آن اضافه شد که اظهارات علیه شخصیت‌های فرهنگ اسلامی و کفرگویی علیه پیامبر اسلام را جرم انگاری می‌کرد. این جرایم با مجازت‌های سختگیرانه مانند حبس ابد و حتی اعدام همراه بوده است. 

طبق گزارش سازمان عفو بین‌الملل در سال ۲۰۱۶، تهیه اطلاعات دقیق درباره موارد پرونده‌های کفرگویی در پاکستان دشوار است زیرا اطلاعات محدودی در دسترس است. با این حال طبق آمار و ارقام جمع آوری شده از سوی کمیسیون ملی عدالت و صلح (NCJP) و با استناد به گزارش عفو بین‌الملل دست کم ۱۳۳۵ نفر در سال‌های ۱۹۸۷ تا ۲۰۱۶ در پاکستان به کفرگویی متهم شده‌اند. 

طبق گزارش کمیسیون بین‌المللی آزادی مذاهب ایالات متحده آمریکا، در حال حاضر دست‌کم ۴۰ نفر به جرم کفرگویی در پاکستان محکوم به حبس ابد یا مجازات اعدام شده‌اند.

آنکه ماریا، وکیلی که در پاکستان از متهمان کفرگویی دفاع می‌کند، می‌گوید که قانون کفرگویی اغلب به‌عنوان ابزاری برای تسویه کینه‌ها مورد سو استفاده قرار می‌گیرد: 

در کل ۱۴ سال فعالیتم به‌عنوان وکیل کیفری، هیچ از قربانیان اتهام کفرگویی که موکل آن‌ها بودم در واقع مرتکب کفرگویی نشده‌اند. مردم تنها از این اتهام برای آزار و اذیت و تسویه حساب کینه‌ها استفاده می‌کنند. اگر شما از دختر خانواده‌ای خوشتان بیاید اما پدرش تمایلی به ازدواج دخترش با شما نداشته باشد، اتهام کفرگویی بهترین ابزار برای خلاص شدن از دست این پدر و تمام خانواده‌‌اش است. اگر می‌خواهید ملکی را بخرید اما او نمی‌خواهد این ملک را به شما بفروشد، می‌تواند سراغ اتهام کفرگویی بروید. این فهرست بی‌پایان است: در محیط کار، در برخوردهای حسادت آمیز نسبت به یک موقعیت اجتماعی و … به کفرگویی استناد می‌شود. 

بهترین چیز در کفرگویی این است که نیازی نیست آن را ثابت کنید. شما فقط باید آن را فریاد بزنید و کل شهر یا روستا برای حمایت از شما و اعدام فرد بدون مدرک بسیج شوند مانند پرونده شاما و شهرزاد [توضیح: شاما و شهزاد یک زوج مسیحی بودند که پس از متهم شدن به هتک حرمت قرآن توسط گروهی در استان پنجاب پاکستان مورد ضرب و جرح قرار گرفتند و در آتش سوزانده شدند]. آن‌ها حتی بدون اینکه شاهد چیزی بوده باشند در دادگاه به‌عنوان شاهد کفرگویی حاضر می‌شوند. مردم آماده‌اند که حتی اگر فردی کفر نگوید او را بکشند، بسوزانند یا بدون دادگاه با زجرکش کردند او را بکشند. 

مسیحیان و سایر اقلیت‌ها به ویژه مورد خشونت درباره کفرگویی قرار می‌گیرند

۹۶ درصد جمعیت پاکستان مسلمان هستند. گرچه بیشتر افرادی که در این کشور به کفرگویی متهم می‌شوند مسلمان هستند اما اقلیت‌هایی مانند مسیحیان، هندوها و احمدی‌ها (فرقه‌ای از اسلام که دولت آن‌ها را رسما غیرمسلمان اعلام کرده است) به‌طور نامتناسبی تحت تاثیر این قوانین قرار می‌گیرند. اگرچه آن‌ها حدود ۳.۸ درصد جمعیت پاکستان را تشکیل می‌دهد اما حدود ۵۰ درصد موارد کفرگویی گزارش شده علیه آن‌ها است. طبق گزارش  کمیسیون ملی عدالت و صلح (NCJP) از سال ۱۹۸۷ تاکنون ۶۳۳ مسلمان، ۴۹۴ احمدی، ۱۸۷ مسیحی و ۲۱ هندو به کفرگویی متهم شده‌اند. 

نوید والتر، رئیس سازمان مردم نهاد حقوق بشر با تمرکز بر پاکستان می‌گوید مسیحیانی که با قوانین کفرگویی مورد هدف قرار گرفته‌اند به طور ویژه نسبت به خشونت آسیب‌پذیر هستند: 

وقتی یک مسیحی قربانی می‌شود، کل خانواده و جامعه [مسیحیان] می‌توانند مورد حمله قرار گیرند. نمونه‌هایی وجود داشته است که جامعه مسیحیان را به آتش کشیده‌اند مانند ماجرای گوجرا و جوزف کلونی در لاهور [این حملات در سال‌ ۲۰۰۹ و ۲۰۱۳ رخ داده است و شورش‌هایی را علیه مناطق مسیحی نشین به دنبال داشته است]. 

نمونه‌های زیادی از خشونت علیه مسیحیان و سایر اقلیت‌ها وجود دارد که شامل تبعیض در محل کار، آدم ربایی، تغییر اجباری دین، ازدواج‌های اجباری دختران کم سن و سال، پیام‌های همراه با تنفر در برنامه‌های درسی مدارس و ایجاد وحشت و ترور است.

طبق گزارش شبکه تلویزیونی الجزیره قطر، از دهه ۱۹۸۰ حدود ۸۰ نفر به اتهام کفرگویی به دست یک فرد یا جمعیتی خشمگین کشته شده‌اند. 

"به نظر نمی‌رسد که اصلاحات در آینده نزدیک اتفاق بیفتد"

به گفته ماریا، کسانی که فردی را به دروغ متهم به کفر گویی می‌کنند یا علیه وی به خشونت متوسل می شوند، به ندرت نگران عاقبت کار خود هستند. و اگرچه منتقدان می‌گویند که قوانین کفرگویی در معرض سواستفاده‌های بی‌سابقه است اما تلاش‌های گذشته برای اصلاح قوانین به دلیل فشار احزاب مذهبی و گروه‌های بنیادگرا ناکام مانده است. گروهی از اعضای سنای پاکستان در تاریخ ۳ فوریه لایحه‌ای را که خواستار محافظت از اقلیت‌ها در برابر خشونت با انگیزه مذهبی بود، رد کردند. 

نوید والتر توضیح می‌دهد که سوءاستفاده از قانون کفرگویی یک موضوع حساس است زیرا کسانی که از اصلاحات حمایت می‌کنند ممکن است به ضدیت با اسلام متهم شوند و ادعا شود که خود آن‌ها کفر می‌گویند:

اگر کسی صدای خود را به نفع قربانیان بلند کند، متعصبان مدعی می‌شود که او نیز کافر است. به طور مثال سلمان تاثیر، فرماندار سابق پنجاب که به خاطر کمک به آسیه بی بی ترور شد [زنی مسیحی که در سال ۲۰۱۰ به جرم کفرگویی به اعدام محکوم شد اما در سال ۲۰۱۸ در یک حکم تاریخی تبرئه شد].

در حال حاضر، دین [اسلام] از جایگاه برتری در قانون برخوردار است و طبق قانون اساسی پاکستان دین اسلام به عنوان دین دولتی تعریف شده است. به نظر نمی‌رسد اصلاحات در آینده نزدیک اتفاق بیفتد تا زمانی که ذهنیت جامعه به سمت به سمت برابری، تاب‌آوری، صلح، وضعیت برابر شهروندان تغییر کند.

 

با این حال برخی به صراحت حمله علیه نظیر گل را محکوم کرده‌اند. از جمله آن‌ها یکی از همکاران مسلمان وی بود که با انتشار ویدئویی در پاسخ به این حادثه مردم را به ترک دروغ و کنار گذاشتن مذهب در حرفه پزشکی برای خدمت به بشریت دعوت کرده است. 

طبق گفته منابع محلی، نظیر گل و خانواده‌اش در حال حاضر مخفی و از سوی مددکاران اجتماعی و رهبران مذهبی مسیحی به پناهگاه امن منتقل شده‌اند ماریا می‌گوید حتی اگر اتهامات کفرگویی کنار گذاشته شود، او و خانواده‌اش همچنان در معرض خطر خواهند بود.

اگر به‌عنوان کافر به شما برچسب بزنند حتی اگر از اتهامات تبرئه شوید، زندگی شما به طور مرتب در معرض خطر خواهد بود. بنابراین این افراد اغلب کشور را ترک می‌کنند یا مکان زندگی خود را به طور مرتب تا آخر عمر تغییر می‌دهند. کسانی که این کار را نمی‌کنند، در نهایت به دست تندروهای مذهبی کشته می‌شوند.