«آزارگری» و «عکسهای زیردامنی» در ژاپن: "در اینجا ما همیشه قربانیان را مقصر میدانیم"
برای اولین بار در ژاپن، قانونگذاران به سمت جرمانگاری "عکاسی یواشکی" میروند، عکسهای جنسی که بدون رضایت افرادی که در مکانهای عمومی حرکت میکنند گرفته میشود و مشکلی دائمی در حمل و نقل عمومی است که به طور عمده زنان جوان را هدف قرار میدهد. ناظر ما میگوید که تصویب این قانون حرکتی در مسیر درست است، هر چند ژاپن هنوز جای زیادی برای پیشرفت در این زمینه دارد، بهویژه وقتی صحبت از آموزش مسائل جنسی میشود.
: منتشر شده در
در ژاپن، حمل و نقل عمومی میتواند یک میدان مین برای زنان باشد. آنها در قطارهای شلوغ، راهروها یا پلههای برقی، ممکن است به «چیکان» برخورد کنند، واژهای ژاپنی به معنای «منحرف» که مردانی را توصیف میکند که به طور نامناسبی زنان را در وسایل حملونقل عمومی لمس میکنند یا سعی میکنند بدون رضایت آنها از زیر دامن زنان عکسهای جنسی بگیرند، که به عکسهای «زیردامنی» نیز معروف است.
لایحهای که این نوع "عکاسی یواشکی" را هدف قرار میدهد، کسانی که تصاویر جنسی را بدون رضایت فرد گرفته و منتشر میکنند، از جمله تصاویری که توسط چیکان (اصطلاح ژاپنی به معنی منحرفها) گرفته شده است، مجازات میکند.
این قانون در چارچوب مجموعه اقداماتی علیه خشونتهای جنسی قرار دارد که شامل گسترش تعریف تجاوز و محکومیت "گرومینگ" است. گرومینگ به درخواست خدمات و تصاویر جنسی از یک کودک توسط یک فرد بالغ اشاره دارد، که این پدیده به طور عمومی در شبکههای اجتماعی رخ میدهد، که در آن یک فرد بزرگسال با یک نوجوان ارتباط برقرار میکند تا از آنها برای عکسبرداری جنسی سوء استفاده کند.
قربانیان اغلب دختران جوانی هستند که لباس مدرسه به تن دارند
به گفته ناظر ما ماکی آبه، که انجمنی را برای افزایش آگاهی در مورد خشونت جنسی علیه جوانان در کشوری که دختران جوان اغلب در رسانههای مورد آزار جنسی قرار میگیرند تأسیس کرده است، شماری از قربانیان آزار جنسی در ژاپن فقط نوجوانان هستند. او بیش از ۲۰ سال برای مبارزه با خشونت جنسی علیه خردسالان کار کرده است.
«نحوه جنسیتزدایی زنان در ژاپن بسیار مشکلساز است. شما میتوانید آن را در مانگا (کتابهای تصویری ژاپنی)، انیمه (سبکی از انیمیشنهای ژاپنی)، و همچنین تصاویر مختلف در سراسر شهر ببینید: جلد مجلات، فروشگاه های بزرگ و سایر اماکن،. ما همیشه در معرض آن هستیم، حتی کودکان نیز.
در ژاپن، حمل و نقل عمومی بسیار شلوغ است و بسیاری از افراد برای رفتن به محل کار یا مدرسه مجبورند از آن استفاده میکنند.
"چیکان" اغلب در قطارها رخ می دهد. قربانیان اغلب دختران جوانی هستند که لباس مدرسه به تن دارند.
در سال ۲۰۱۸، حدود ۳۰۰۰ مورد گزارش شد [یادداشت سردبیر: و ۵۰۰۰ مورد در سال ۲۰۲۱]، اما قطعاً کمتر از ۱٪ است زیرا بسیاری از مردم به پلیس مراجعه نمیکنند یا گزارشی ارائه نمیکنند.»
もし、電車の中で痴漢にあったら、見かけたら、その場で110番していいんです。
— 一般社団法人 痴漢抑止活動センター|痴漢抑止バッジ無料配布中。プロフ見てね (@scbaction) May 1, 2023
関西の電車では、そういうポスターが電車内に掲示されています。
車内から110番して、次の駅で警察が待ち構えてくれるシステムが全国共通で導入されればいいのに。 https://t.co/beWqtYkX9J pic.twitter.com/tpwarQa6Qj
"بزرگترین مشکل این است که قربانی مقصر شناخته میشود"
این پدیده سالهاست که در ژاپن رخ میدهد، تا جایی که در برخی قطارها حتی در ساعات شلوغی، واگن مخصوص زنان در نظر گرفته میشود. تاکنون، تنها قوانین محلی، که از منطقهای به منطقه دیگر متفاوت است، آزار و اذیت جنسی و عکس یواشکی و زیردامنی گرفتن در حمل و نقل عمومی را مجازات میکند.
«در ابتدا فکر میکردم این قانون یک قدم بسیار بزرگ رو به جلو است. ما در مورد تغییر قانون جزایی صحبت میکنیم که بیش از ۱۰۰ سال قدمت دارد [یادداشت سردبیر: قانون جزایی ژاپن در سال 1907 تصویب شد]. اما چالش های زیادی وجود دارد، مانند این که بسیاری از زنان این موارد را گزارش نمیدهند.
به نظر من بزرگترین مشکل، سرزنش شدن قربانی است. آنها میگویند:«تقصیر توست، چرا این دامن کوتاه را میپوشی یا چرا اینطور راه میروی؟ تقصیر خودت است.»
در تمام ایستگاه های قطار ژاپن، پوسترهایی مانند این برای هشدار به زنان در مورد «چیکان» وجود دارد. اما پیام اغلب آنها مانند این عکسی که من گرفتم این است: "باید مراقب باشید"، "باید مراقب پشت سر خود باشید".
«آموزش جنسی در ژاپن بسیار عقب مانده است. دانش آموزان از آموزش کافی، به ویژه در مورد رضایت جنسی برخوردار نیستند.
و ژاپن در زمینه پیشگیری از سوء استفاده جنسی بسیار عقب است، بنابراین در سیستم قانون و آموزش پیشگیری، آنها اطلاعات صحیحی ندارند. حتی اگر دختران بتواننددرباره این موضوع صحبت کنند، اما ممکن است کسی که به حرف آنها گوش میدهد دانش درستی نداشته باشد، پرونده اغلب توسط پلیس یا معلم رسیدگی نمیشود. البته کم کم دارد بهتر میشود، اما در مقایسه با اروپا یا آمریکا هنوز عقب هستیم»
«من میخواهم آموزشی را ترویج کنم که بگوید "تقصیر شما نیست". ما برای پذیرش گزارشهای بیشتر و ایجاد سیستم پشتیبانی نیازمند آموزش پیشگیرانه و سیستم ارائه مشاوره هستیم.»
این لایحه برای آزار و اذیت جنسی و عکس گرفتن یواشکی و بدون رضایت از زنان، مجازات تا سه سال زندان یا جریمه تا ۳ میلیون ین (حدود ۲۰۰۰۰ یورو) را خواستار شده است.